-
1 verbe haut
hablar fuerteDictionnaire Français-Espagnol des expressions et locutions > verbe haut
-
2 le verbe haut
-
3 au verbe haut
1) крикливыйC'était le Café du Chemin de Fer: une salle longue cassée en deux par un angle étrange, la patronne jeune et provocante, la sommelière française au verbe haut; des clients solitaires mangeaient à de petites tables, voyageurs de commerce, employés de la gare en blouse bleue, et tout près du comptoir la table beuglante des joueurs de cartes en goguette. (J. Chessex, L'Ogre.) — Это было вокзальное кафе: длинный зал, разгороженный странно выступавшим углом, молодая привлекательная хозяйка, крикливая официантка-француженка; одинокие посетители сидели за маленькими столиками, коммивояжеры, станционные служащие в синих блузах, и совсем рядом со стойкой - шумная подвыпившая компания картежников.
2) спесивый, высокомерный -
4 avoir le verbe haut
1) обладать высоким, громким голосомElle en vit descendre une longue silhouette austère vêtue de bure, puis un seigneur enrubanné, l'épée au côté, et qui paraissait avoir le verbe haut, car de fort loin l'écho de sa voix criant des ordres ou des injures leur parvenait. (A. et S. Golon, Angélique, Marquise des Anges.) — Она увидела, как из кареты архиепископа вышли высокий, суровый на вид человек в монашеском одеянии и другой господин, одетый в пышный наряд с бантами, со шпагой на боку, у которого, по-видимому, был зычный голос, так как издалека было слышно, как он отдает приказания и сыплет проклятия.
2) говорить властно; говорить высокомерноCora, depuis l'héritage, avait le verbe haut et rudoyait son mari. (G. de Maupassant, L'Héritage.) — С тех пор как Кора получила наследство, она стала высокомерна с людьми и груба с мужем.
Dictionnaire français-russe des idiomes > avoir le verbe haut
-
5 avoir le verbe haut
avoir le verbe haut -
6 avoir le verbe haut
avoir le verbe hautmluvit nadutě (přen.)mluvit povýšeně (přen.)mluvit velmi hlasitě -
7 avoir le verbe haut
Французско-русский универсальный словарь > avoir le verbe haut
-
8 verbe
verbe [vεʀb]masculine nouna. verb• verbe transitif/intransitif transitive/intransitive verb* * *vɛʀbnom masculin1) Linguistique verb2) ( langage) language3) Religion* * *vɛʀb nm1) LINGUISTIQUE verb2) (= voix)3) (= langage)4) RELIGIONAu commencement était le Verbe — In the beginning was the Word.
* * *verbe nm1 Ling verb;2 ( langage) language; la magie du verbe the magic of words ou language; avoir le verbe facile to be quick to talk; avoir le verbe fleuri to use flowery language; avoir le verbe haut to be arrogant in one's speech;verbe actif active verb; verbe d'action action ou dynamic verb; verbe défectif defective verb; verbe d'état stative verb; verbe impersonnel impersonal verb; verbe intransitif intransitive verb; verbe passif passive verb; verbe pronominal reflexive verb; verbe transitif transitive verb.[vɛrb] nom masculin2. [ton de voix]4. BIBLE -
9 verbe
verbe [verb]〈m.〉♦voorbeelden:m1) woord, taal2) toon [spreken]3) werkwoord [taal] -
10 verbe
m. (lat. verbum, "parole", "verbe") 1. грам. глагол; verbe auxiliaire спомагателен глагол; verbe transitif преходен глагол; verbe intransitif непреходен глагол; verbe impersonnel безличен глагол; verbe irrégulier неправилен глагол; verbe pronominal възвратен глагол; verbe défectif дефективен глагол; conjuguer un verbe спрягам глагол; 2. рел. слово, реч; le Verbe de Dieu Божието слово; le Verbe était au commencement в началото бе словото; 3. рел. Господ, представен чрез образа на сина си (като част от Светата Троица); 4. тон на гласа; avoir le verbe haut говоря надуто, високомерно; говоря с много силен глас; 5. лит. език; la magie de son verbe poétique магията на поетическия му език. -
11 verbe
m1) глаголverbe auxiliaire — вспомогательный глаголverbe transitif [intransitif] — переходный [непереходный] глаголverbe impersonnel — безличный глаголverbe irrégulier — неправильный глаголverbe défectif — дефективный глаголverbe réfléchi [pronominal] — возвратный глаголavoir le verbe haut — 1) громко говорить 2) перен. говорить высокомерно••le Verbe divin рел. — Слово; Сын божий -
12 haut
1. adj m; adj f - hautehaut bonnet — см. gros bonnet
2. m 3. advavoir une haute idée de... — см. avoir une grande idée de...
haut et clair — см. clair et net
- en haut -
13 haut
-E adj.1. высо́кий*; возвы́шенный littér.; припо́днятый (levé); peut se traduire par un adjectif composé avec высоко́-;un front haut et large — высо́кий и широ́кий лоб; au haut front — высоколо́бый; des talons hauts — высо́кие каблуки́; de haute taille — высо́кого ро́ста,. высо́кий; un arbre de haute tige — высокоство́льное де́рево; un chien haut sur pattes — соба́ка ∫ с дли́нными ла́пами <на высо́ких ла́пах> ║ haut de [— высото́й] в... (+ A); un clocher haut de 80 mètres — колоко́льня [высото́й] в во́семьдесят ме́тров, восьмидесятиметро́вая колоко́льня; une maison haute de trois étages — четырёхэтажный дом, дом в четы́ре этажа́; ● un enfant haut comme ma botte — ма́льчик с па́льчик; ↑от горшка́ два вершка́une haute montagne (tour) — высо́кая гора́ (ба́шня);
2. (position) высо́кий, ве́рхний;le plus haut rayon de l'armoire — са́мая ве́рхняя по́лка шка́фа; les hautes régions de l'atmosphère — ве́рхние слои́ атмосфе́ры; un haut plateau — высо́кое плато́; les pâturages de haute montagne — высокого́рные па́стбища; le soleil est déjà haut — со́лнце уже́ высо́ко [над горизо́нтом]; le point le plus haut de la région — са́мая высо́кая <вы́сшая> то́чка в кра́е; arriver à son plus haut développement — дойти́ до <дости́чь> pf. са́мого высо́кого у́ровня; la ville haute — ве́рхний го́род, ве́рхняя часть го́рода ║ les eaux sont hautes — вода́ при́была <подняла́сь>; la mer est haute ci — на мо́ре прили́в; à marée haute — вре́мя прили́ва, при прили́ве; en haute mer — в откры́том мо́реune haute branche — высо́кая <ве́рхняя> ве́тка;
║ (géographie) ве́рхний;le bassin de la Haute Volga — бассе́йн ве́рхней Во́лги
3. (dans le temps) далёкий*, ра́нний;le Haut Empire — ра́нняя Ри́мская импе́рия; le Haut Moyen Age — ра́ннее средневеко́вье: mobilier de haute époque — стари́нная ме́бельdepuis la plus haute antiquité — с са́мой глубо́кой < далёкой> дре́вности;
un courant de haute fréquence — ток высо́кой частоты́; une zone de haute pression — зо́на высо́кого давле́ния; les hautes températures — высо́кие температу́ры; le haut mal vx. — паду́чая [боле́знь]; эпиле́псия; ● haut en couleurà haute fréquence — высокочасто́тный;
1) краснощёкий; ↓с я́рким румя́нцем2) fig. кра́сочный, колори́тный; цвети́стый (style);l'emporter de haute lutte — брать/взять [верх] с бо́ю
5. (son) гро́мкий*;lire à haute voix — чита́ть/про= вслух; il ne dit jamais une parole plus haute que l'autre — он всегда́ говори́т ро́вным го́лосом; avoir le verbe haut — говори́ть гро́мко и вла́стно; ces notes sont trop hautee pour moi ∑ — я не могу́ брать таки́е высо́кие но́ты; il chante la partie haute — он поёт па́ртию те́нора; pousser les hauts cris — гро́мко протестова́ть ipf.parler à haute et intelligible voix — говори́ть ipf. гро́мко и вня́тно:
6. fig. высо́кий; ↑вы́сший;la Chambre haute — ве́рхняя пала́та; le haut clergé — вы́сшее духове́нство; tenir la dragée haute à qn. fam. — утира́ть/утере́ть нос кому́-л.; un effet du plus haut comique — си́льный коми́ческий эффе́кт; un homme de haute cons cience [— высоко́]созна́тельный челове́к; j'ai la plus haute considération pour... — я пита́ю глубоча́йшее уваже́ние к (+ D); la Haute Cour — верхо́вный суд; la haute couture parisienne — пари́жские до́ма моде́лей; à un haut degré — в высо́кой сте́пени; au plus haut degré — в вы́сшей сте́пени; tenir en haute estime — глубоко́ уважа́ть ipf., высоко́ цени́ть ipf.; les hauts faits — по́двиги; c'est de la haute fantaisie — э́то чисте́йшая фанта́зия; la haute finance — фина́нсовая верху́шка coll., фина́нсовые воро́тилы péj.; un haut fonctionnaire — высокопоста́вленный чино́вник; avoir une haute idée de... — быть высо́кого мне́ния о (+ P); высоко́ ста́вить ipf. (+ A); il a une haute idée de sa personne — он высо́кого мне́ния <он мно́го мнит> о себе́; cela ne donne pas une haute idée de... — э́то представля́ет что-л. в неблагоприя́тном све́те; de la plus haute importance — чрезвыча́йной ва́жности; un homme d'une haute intelligence — челове́к большо́го ума́; avoir la haute main sur... — держа́ть ipf. в свои́х рука́х (+ A); ↑верхово́дить ipf. (в + P ou absolt.); — руководи́ть ipf. (+) (diriger); — распоряжа́ться ipf. (+) ( commander); en haut lieu — в вы́сших сфе́рах, в верха́х; le haut lieu — центр средото́чия (+ G); les hauts lieux de la Résistance — па́мятные ме́ста боёв Сопротивле́ния; de haute naissance — высо́кого <зна́тного> происхожде́ния; l'exécuteur des hautes œuvres — запле́чных дел ма́стер iron.; avoir une haute opinion de qn. — быть высо́кого мне́ния о ком-л.; les hautes parties contractantes — высо́кие догова́ривающиеся стороны́; toucher la haute paye — получа́ть ipf. большо́е жа́лованье; au plus haut point — в вы́сшей сте́пени; de haut précision — большо́й то́чности; sous la haute présidence de... — под председа́тельством са́мого (+ G); d'une haute qualification — высо́кой квалифика́ции G, высококвалифици́рованный adj.; de haute qualité — высо́кого ка́чества, высокока́чественный adj.; sous la haute responsabilité de... — под высо́кую отве́тственность (+ G); la haute société — вы́сшее о́бщество; un crime de haute trahison — госуда́рственная изме́на; avoir de hautes visées — высо́ко ме́тить ipf.; un escroc de haut vol — первокла́ссный (большо́й) моше́нник; un exercice de haut voltige — фигу́ра вы́сшего пило́тажаle haut bout de la table — почётное ме́сто за столо́м;
■ adv. ï. высоко́;la lune est haut dans le ciel — луна́ стои́т высо́ко в не́бе; sauter haut — высоко́ пры́гать/пры́гнуть; haut perché — высоко́ располо́женный (lieu); un village haut perché — село́, располо́женное на возвы́шенности; tenir haut le drapeau de la démocratie — высо́ко держа́ть ipf. зна́мя демокра́тии; porter haut la tête — ходи́ть ipf. с высоко́ по́днятой голово́й; des personnages haut placés — высокопоста́вленные лица́; лица́, занима́ющие высо́кое положе́ние; une voix haut perchée — высо́кий фальце́т; pendre haut et court — ве́шать/пове́сить без ли́шних слов; учиня́ть/учини́ть коро́ткую распра́ву (en général); il vise trop haut ∑ — у него́ о́чень больши́е прете́нзии, он высоко́ ме́тит; le cours de l'or est monté très haut — це́ны на зо́лото ре́зко повы́силисьl'avion vole haut — самолёт лети́т высоко́;
║ (temps) ра́ньше;si haut qu'on remonte dans l'histoire — наско́лько мо́жно углуби́ться в истери́юreprendre les événements plus haut — обраща́ться/обрати́ться к бо́лее ра́нним собы́тиям;
║ (dans un texte) ра́ньше, вы́ше;reportez-vous plus haut — смотри́те вы́ше; о il a réussi f la main ∑ — ему́ э́то ∫ легко́ удало́сь <удало́сь без труда́>; une locomotive haut le pied — одино́чный локомоти́в; haut les mains! — ру́ки вверх!; haut les cœurs! — бодре́е!, смеле́е!comme je l'ai dit plus haut — как я говори́л <писа́л> вы́ше...;
2. (son) гро́мко;lire tout haut — чита́ть/про= вслух <гро́мко>; il rêve tout haut — он мечта́ет вслух; parler haut et clairparlez plus haut — говори́те гро́мче;
1) гро́мко и чётко говори́ть2)fig. говори́ть напрями́к;il a pris cette note trop haut d'un demi ton — он взял э́ту но́ту на полто́на вы́шеil a exprimé tout haut ce que chacun pense tout bas — он вы́разил вслух то, что ка́ждый ду́мает про себя́;
■ m верх ◄P2, pl. -и►, ве́рхняя часть ◄G pl. -ей►; верши́на, верху́шка ◄е► (sommet);sur la caisse il y avait deux inscriptions:il occupe tout le haut de la maison — он занима́ет весь верх до́ма; le haut de la montagne — верши́на го́ры; le haut de l'arbre — верху́шка <маку́шка> де́рева; le haut de là côte — верши́на косого́ра; il habite dans le haut du village — он живёт в ве́рхней ча́сти дере́вни; le haut d'une armoire — ве́рхняя часть < верх> шка́фа; le soleil était au haut de sa course — со́лнце бы́ло в зени́те; le Très-Haut relig. — всевы́шний; ● il est tombé de son haut — он растяну́лся во весь рост; il y a des hauts et des bas — быва́ют уда́чи и неуда́чи <взлёты и паде́ния, вся́кие передря́ги fam.>; tenir le haut du pavé — быть на привилегиро́ванном положе́нии; игра́ть ipf. ви́дную роль (un rôle important); — пе́рвенствовать ipf. (tenir le premier rang);haut, bas — на я́щике бы́ло две на́дписи: «верх», «низ»;
de (du) haut se traduit par высота́:il vole à 800 m de haut — он лети́т на высоте́ восьмисо́т ме́тровune tour de 80 m de haut — ба́шня высото́й в во́семьдесят ме́тров;
║ fig.:regarder qn. de haut en bas — осма́тривать/осмотре́ть кого́-л. све́рху до́низу; смотре́ть/по= на кого́-л. ∫ све́рху вниз <свысока́>; le prendre de haut — относи́ться/отнести́сь к кому́-л. свысока́; c'est une idée qui vient de haut ∑ — так ду́мают наверху́; il est tombé de haut quand il a appris cela — он ∫ стра́шно изуми́лся <а́хнул от удивле́ния>, узнав э́ту но́вость ║ de haut en bas — све́рху вниз; visiter la maison de haut en bas — осма́тривать/осмотре́ть дом све́рху до́низу;regarder les choses de haut — смотре́ть/по= на всё свысока́;
je vous accompagne en haut — я провожу́ вас наве́рх; un mouvement de bas en haut — движе́ние сни́зу вверх; vous arriverez plus vite en passant par en haut — вы придёте скоре́е, е́сли пойдёте по верху; une robe boutonnée jusqu'en haut — до́верху застёгнутое пла́тье;il habite en haut — он живёт наверху́;
d'en haut све́рху; свы́ше fig.;les étages d'en haut — ве́рхние эта́жи; les draps sont sur le rayon d'en haut — про́стыни [лежа́т] на ве́рхней по́лке; une pièce éclairée d'en haut — ко́мната, освещённая све́рху; d'en haut il y a une vue splendide — све́рху открыва́ется чу́дный видune dent d'en haut — ве́рхний зуб;
║ fig.:un ordre d'en haut — прика́з све́рху <свы́ше>; l'exemple vient d'en haut — приме́р идёт све́рху <свы́ше>;une inspiration d'en haut — наи́тие; вдохнове́ние, внушённое свы́ше;
du haut de... с [высо́ты <верши́ны>] + G;du haut de cette colline on voit la mer — с [верши́ны] э́того холма́ ви́дно мо́ре; annoncer qch. du haut de la tribune — объявля́ть/объя́вить что-л. (о чём-л.) с [высо́ты] трибу́ны; regarder qn. du haut de sa grandeur — смотре́ть/по= на кого́-л. с высо́ты своего́ вели́чия; juger qn. du haut de sa science — суди́ть ipf. о ком-л. с высо́ты своего́ авторите́та <зна́ния>;il est tombé du haut de l'escalier — он упа́л с [са́мого ве́рха] ле́стницы du haut en bas de l'échelle — во всю длину́ ле́стницы, по ле́стнице;
en (au) haut de... наверху́;il — у a une marque en haut de la page — вверху́ страни́цы есть поме́та; il habite en haut du village — он живёт в ве́рхней ча́сти дере́вни; allez en haut de la rue — иди́те до ве́рхнего конца́ у́лицы; tout en haut de la colline — на са́мом верху холма́en haut de l'escalier il y a2 portes — наверху́ ле́стницы есть две двери́;
-
14 verbe
m1. gram. глаго́л; сказу́емое ◄-ого► (prédicat);verbe d'état (d'action) — глаго́л состоя́ния (де́йствия); le complément du verbe — дополне́ние глаго́ла; l'accord du verbe avec le sujet — согласова́ние сказу́емого с подлежа́щимverbe transitif (intransitif) — перехо́дный (неперехо́дный) глаго́л;
● avoir le verbe hautla magie du verbe — ма́гия сло́ва;
1) говори́ть ipf. гро́мким го́лосом2) (avec hauteur) говори́ть вла́стным то́ном <надме́нно> 3. relig. сло́во;au commencement était le verbe — в нача́ле бы́ло сло́во
-
15 verbe
-
16 verbe
-
17 verbe
nm.1. gram. fe'l; verbe auxiliaire yordamchi, ko‘makchi fe'l; forme nominale du verbe fe'lning noaniq shakli2. vx. so‘z, nutq3. ohang, gapirish ohangi; loc. avoir le verbe haut baland ovozda gapirmoq; manmanlik, kibr-havo, takabburlik bilan gapirmoq. -
18 verbe
substantif masculin → inflexiones1 GRAMMAIRE Verbo2 Palabra substantif féminin voz substantif fémininAvoir le verbe haut, tener la voz fuerte; figuré hablar con arrogancia3 RELIGION (de Dieu) Verbo -
19 *haut
*haut ['oo]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., bijwoord〉1 hoog2 oud ⇒ ver terug, lang geleden♦voorbeelden:hautes eaux • hoog waterla haute Egypte • Opper-Egyptehauts fourneaux • hoogovensmarée haute • hoog tij, vloedhaut plateau • hoogvlaktele haut Rhin • de Boven-Rijnla haute société • de hogere kringenhomme de haute taille • lange manhabiter dans la haute ville • in de bovenstad wonenlever haut • optillensauter haut • hoog springenil vise trop haut • hij mikt te hooghaut dans le ciel • hoog in de hemelun mur haut de deux mètres • een twee meter hoge muurde haut • van bovenafvoir les choses de haut • de zaken van een afstand bekijken〈 figuurlijk〉 le prendre de haut • hooghartig reageren, een hoge toon aanslaande haut en bas • van boven naar benedenregarder qn. de haut en bas • iemand van top tot teen bekijkenen haut • boven, naar bovenil habite en haut • hij woont boventout en haut • helemaal bovenpar en haut • bovenlangsdu haut de • vanafcrier du haut d'un toit • van een dak af roepenl'étage du haut • de bovenste verdiepingle haut du corps • het bovenlijfle haut d'une robe • het bovenlijfje van een japonperché sur le haut d'un arbre • op de top van een boom gezetenle haut du pavé • de huizenkanthaut comme trois pommes • drie turven hooghaut les mains! • handen omhoog!remonter plus haut • teruggaan in de tijdhaut en couleur • kleurrijk, schilderachtigtenir qn. en haute estime • grote achting hebben voor iemandhaute fidélité • hific'est de la plus haute importance • het is van het grootste belanghaute intelligence • zeer grote intelligentieinstrument de haute précision • precisie-instrumenthaute trahison • hoogverraadà haute voix • hardop, met luide stemparlez plus haut • spreek eens wat luiderpenser tout haut • hardop denken -
20 haut les mains!
haut les mains!handen omhoog!————————haut les mains!handen omhoog!
См. также в других словарях:
Avoir le verbe haut — ● Avoir le verbe haut parler d une voix retentissante ; parler impérieusement … Encyclopédie Universelle
verbe — [ vɛrb ] n. m. • 1050 « parole »; lat. verbum « parole » → verve, et aussi « verbe » I ♦ (1170) Mot qui exprime une action, un état, un devenir, et qui présente un système complexe de formes (⇒ conjugaison), notamment dans les langues indo… … Encyclopédie Universelle
haut — haut, haute [ o, ot ] adj., n. m. et adv. • halt fin XIe; lat. altus, h dû à une infl. germ.; cf. angl. high, all. hoch I ♦ Adj. (définissant soit une dimension dans le sens vertical, soit une position sur la verticale) A ♦ (Dimension) … Encyclopédie Universelle
*haut — ● haut adverbe En un endroit, à un niveau élevé : L avion vole haut dans le ciel. À haute voix, sans baisser la voix (souvent précédé de l adverbe tout) : Il a dit tout haut ce que chacun pensait. Sur un ton haut, dans l aigu : Prendre un chant… … Encyclopédie Universelle
haut — haut, aute (hô, hô t ) adj. 1° Qui a une étendue considérable depuis un point inférieur jusqu à un point supérieur. 2° Qui est situé au dessus, en parlant de choses les unes par rapport aux autres. 3° Qui s élève haut. 4° Qui est à un… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
verbe — (vèr b ) s. m. 1° Parole, ton de voix. • Les Israélites, entendant le verbe de ce Philistin, étaient stupéfaits, VOLT. Phil. Bible expl. Saül et David. • Qui donc a mis cette puissance dans le verbe de l homme [la joie que causent les… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
HAUT — HAUTE adj. (H s aspire.) Élevé. Il est opposé à Bas et à Petit, et se dit D un objet considéré par rapport à tous les autres objets du même genre, ou seulement par comparaison à un ou à plusieurs autres. Une haute montagne. Les plus hautes… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
VERBE — n. m. Parole, ton de voix; il n’est usité que dans cette phrase familière : Avoir le verbe haut, Avoir une voix fort élevée; et figurément, Décider avec hauteur, parler avec présomption. En termes de Grammaire, il désigne la Partie du discours… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
HAUT, HAUTE — adj. Qui est élevé. Il est opposé à Bas et à Petit, et se dit d’un Objet considéré par rapport à tous les autres objets du même genre, ou seulement par comparaison à un ou à plusieurs autres. Une haute montagne. Les plus hautes montagnes. Haute… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
VERBE — s. m. Parole, ton de voix. Il n est usité que dans cette phrase familière, Avoir le verbe haut, Avoir une voix fort élevée ; et figurément, Décider avec hauteur, parler avec présomption … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
Verbe en japonais — En japonais, le verbe ne se conjugue pas selon la personne et le nombre. Le verbe se place généralement après le sujet et le complément (le japonais étant une langue SOV). Il possède en outre deux types de conjugaisons bien distinctes : les… … Wikipédia en Français